Yüreği sevda yangınlarıyla kavrulmuş, gönül ve fikir adamı olmanın sorumluluğuyla yaşayan, sanatıyla kelimelere dans ettiren bir şair… Yusufiyelilerin ağabeyi Dr. Mehmet Güneş’ten yeni yılın ilk şiiri …
YORULDUK
Umutların tozunu ala ala yorulduk,
Şafaksız gecelerde kala kala yorulduk.
Meydân-ı siyâsetin sinsi hîleleriyle,
Her devirde kündeye gele gele yorulduk.
Düzenbaz demokrasi derde derman olmadı,
Hayâlleri hüsrâna böle böle yorulduk.
Hasret kaldık huzûra sabır taşı çatlarken,
Siyâsiler peşinde yele yele yorulduk.
Kupa ası zannettik sinek papazlarını,
Fırdöndü liderleri bula bula yorulduk.
Mazbatayla değişen yiğitlerin (!) emrine,
Oyumuzu âmâde kıla kıla yorulduk.
Taşranın bülbülleri Başkent’te lâl olurken,
Bizler Mehter Marşı’nı çala çala yorulduk.
Ne taksimler geçildi akortsuz kanunlarla,
Sahnelerde figüran ola ola yorulduk.
“Ellerim kırılsaydı!” nakaratlı ağıtlar
Yakarken, saçımızı yola yola yorulduk.
Deryâları kaybettik damlaların uğruna,
Acıklı hâlimize güle güle yorulduk.
Ciğerimiz yanarken üşüdü yüreğimiz,
Şubat ayazlarından yıla yıla yorulduk.
Delikanlı baharlar bekledik senelerdir,
Beyhûde olduğunu bile bile yorulduk.
Sılâmız gurbet oldu, horlandık yıllar yılı,
Hilâl’in gözyaşını sile sile yorulduk…
Dr. Mehmet Güneş
