TÜRKÇE ŞİİRLER YAZIYORUM
Bilgisayar varken computer neye?
Bye bye demekle bay olmaz anadil!..
Dolmuşa binince minibüs yaya
Partnerle bir güzel dolmaz anadil!..
Virajı dönemeç yapınca döndü,
Görsel basın korktu medyaya indi,
Şölenler festival üstüne kondu
Megastar dese de solmaz anadil!..
Vatanımız Türkçe köklü bir geçmiş,
Sütbeyaz berraktır her doğan içmiş,
İrfansa kültürle ekinler biçmiş
Yaşatmazsan canlı kalmaz anadil!..
Günaydın diyemez hallo önsözü,
Aslında terketmiş yabanda gözü
Estetik yaptırıp majinal yüzü
Maskeler altında gülmez anadil!..
Formunda konuşur sempozyum dinler,
Ayaktopu futbol vurdukça inler,
Naiv düşündükçe otantik günler
Sacını frisörde yolmaz anadil!..
Dinamit bulunmuş Nobel’de ötül,
Yönetir rejisör oldukça akıl,
Mozaik oluyor rengarenk çakıl
Goflet denizine dalmaz anadil!..
Şilt verir demirden yapar plaket,
Global bir hedefle ılımlı ve sert,
Terörist, anarşist yanlız bize şart
Baraja takılıp yılmaz anadil!..
Otonom bir amaç strajecik ortak,
Dana onda bizde yemyeşil otlak
Aptala salağa diyorlar manyak
Milleti kırk kere bölmez anadil!
Hotelde motelde kokteyli büfe,
Adı bizden içi yabancı kafa,
Omletten çok çekmiş yumurta tava
Referandum yapsan bulmaz anadil!..
Haydarpaşa garı demirden katar,
Yol alır raylarda yolunu tutar,
Çikinler piliçten konserve beter
Hormonlu sözleri bilmez anadil!..
Sahtesi kopyesi aynı makamda,
Anadolu rocku oynar ülkemde,
Metodu yöntemi bırakır gamda
Aslını bilirsen silmez anadil!..
Halil GÜLEL
Brambauer / 02.11.2008
(Öz-Türkçe Şiirler Yazıyorum)
Resim: “Maziye Bir Bakış” 70×70 cm, Tuval üstü, yağlıboya bir tablo. Halil GÜLEL’den
Şair, yazar ve ressam. 1955, Yukarıseyit / Çal / Denizli doğumlu. İki
yaşındayken çocuk felci hastalığına yakalandı. Çeşitli yıllarda on defa ameliyat
oldu. İlkokulu köyünde okuduktan sonra, ortaokulu Çal’da, liseyi Denizli’de
bitirdi (1974). İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisinden 1980’de mezun oldu.
1982’de Düsseldorf (Almanya) Güzel Sanatlar Akademisinde yüksek lisans yaptı.
İstanbul’a yerleşerek yaşamını resim çalışmalarıyla sürdürdü.
Hece ölçüsüyle halk şiiri geleneğine uygun şiirler yazan Halil Gülel,
eserlerinde İslâm ahlâkı, yurtseverlik, gurbet temalarını işledi. Çeşitli
şehirlerde kişisel resim sergileri açtı ve karma sergilere katıldı. Şiir, hikâye
ve araştırma yazıları Türkiye, Azerbaycan, Almanya ve Hollanda’daki dergi ve
gazetelerde yer aldı. Göçmen işçilerin sorunlarını işleyen çeşitli türde yazılar
yazıp resimlemektedir. Eğitim ve kültür-kimlik konularında Almanya ve diğer
Avrupa ülkelerinde konferanslar verdi.
Batı Avrupa Türk Azınlığının oluşumunda kültür, sanat ve fikir bazında bazı
projeler geliştirerek, bunları meşgul olduğu sanat alanlarında işlemektedir.
1989 yılında Aşığın Gönlü adlı şiiriyle Büyük Anadolu (Ankara) gazetesinin
düzenlediği yarışmada ve 1990’da Bizim Kuşak (Ankara) dergisinin açtığı
yarışmada bir şiiri ile birincilik, 1990 Avrupa Birinci Aşıklar Yarışmasında
Jüri Özel Ödülünü, 1992’de yine Büyük Anadolu gazetesinin düzenlediği yarışmada
ikincilik ödülü aldı. Bazı şiirleri bestelendi.
ESERLERİ:
Şiir: Onların Destanı (1990), Yarının Adı Ümittir (1990), Türk Dünyası
Destanı (1992), Türk Birliğine Doğru (1993), Muhabbet Bağının Gülleri (1999),
Bir Ergenekon Bin Ergenekon (1999), Türkün Altın Işığı (2001), Sevdikçe Şenlenir
Kırmızı Güller (2001), Sırrımı Gönlümde Gizledim (2003).
Hikâye: Yabanda Solan Güller (1999), Bizim Köyden Mektuplar (2001).
Fikir: Türk Kültürü ve Batı Avrupa Türklüğü (1992), Avrupa Sanat
Eserlerinde Yabancı (Türk) Düşmanlığı (1994), Culinarische Kuche (1996).