ADAYIMIZ DÜNDAR TAŞER’Dİ
12 Ekim 1969 tarihinde Genel Seçimler yapılıyordu. birinci sıra adayımız rahmetli Dündar TAŞER’di. Dündar Beyi herkes tanırdı. Hem ülkücüler hem de münevver kesim ve halk çok severdi. Hepimiz canla başla onu seçmek için kolları sıvadık, gece gündüz koşturuyoruz. Ben de Kurtuluş’ta bir sandıkta görevliyim. Sabahın 07.00’sinde kalkıp sandık başına gittim. Tam on iki saat aç, susuz sandık başında bekledim. Sandık açıldı, oylar sayılıyor. Bekle bekle bir tane oy yok. İyi de arkadaş, benim oyum nereye gitti? Sandık yemedi ya! Sayımın sonuna doğru bizim oy zahmet edip ortaya çıktı ve benim oyum MHP’nin tek oyu oldu.
On iki saat bir tek oy için sandığı beklemiştim. Moralim bozuk, söylene söylene ilçeye geldim. Sandık görevlileri ilçede toplandık; rahmetli Eyüp Aydın bir başka sandıkta görevliydi, kendine has üslubuyla söylenip duruyor; “Gel Mustafa’m gel” dedi. Ben aç, susuz on iki saat bir tek oy için beklemişim, sen ne yaptın? O da günü bir tek oyla kapatmış. Gelen herkes kendi oyu ile dönmüştü.
Bir tek Fevzi Değirmenci vardı; o iki oyla geldi. Şaşırdık, Allah Allah bu nasıl oldu dedik!… Fevzi ben de anlamadım dedi. Sonradan mesele anlaşıldı ki, rahmetli Cihan Duman o tatlı dili ve müthiş ikna gücüyle bir Ermeni kızını ikna etmiş ve ona MHP’ye oy attırmış. Bize aynı sandıktan ikinci oy bir Ermeni kızından gelmişti…
Müthiş bir şekilde moralimiz bozuktu. Tüm Türkiye’den: 275.000, İstanbul’dan: 15.508, Şişli’den sadece 714 oy almıştık. 1969 seçimlerinde sadece Alparslan Türkeş, Adana’dan mebus oldu, başka da milletvekili çıkaramadık.
(Kaynak: Yücel Amil – Şişli’de Ülkücü Mücadele)
