Yusufiyeli şairlerimizden Cevdet Çankaya’nın 2021’i uğurlarken yazdığı, çağımızın müzmin buhranı olan sevgisizlik ve güvensizliği ustalıkla anlatığı dizelerden oluşan şiirini paylaşıyorum.
AZ
Biraz çocukluk götüreceğim yanımda,
Annemin kurutulmuş elma kabuğunu andıran
Morg kokan parmaklarından biraz.
Biraz hapishane grisi
Biraz kireç karışığı badana mavisi
Çıkınımda bayat bazlama olacak biraz
Ceplerimde birkaç yıkanmamış yer elması.
Biraz da ezan okunurken ayaklarını toplayan
Ve bakımevinde ölen teyzemin
Çorbasını verip namahrem yerlerini yıkayan
Hastabakıcı kadının
Otistik ergen kızının kaygın bakışlarından.
Belki biraz da kanından alırım yanıma
Zipkından ağır yaralı kurtulmuş levreğin
Ancak;
Ne gökyüzü, ne deniz
Ne ağaç, ne yaprak, ne toprak
Ne arka bahçeli aşklar
Ne de ölümüne dostluklar (!)
Yanımda hiçbiri olmayacak…
Cevdet Çankaya
