DEĞİŞMEDİ

DEĞİŞMEDİ

Belki hatalarım da oldu
Ben de insanım
Kimseyi kırmadım kasıtlı olarak
Hiç bir canlıyı hakir görmedim
Alay etmedim kimseyle
Dalga geçmedim o toz pembe gördüğüm
Gençlik yıllarımda bile
Hep kendi halinde dünyasına kapanan
Küçük kız çocuğuydum
Babamı kaybetmek o kadar
Ağır gelmişti küçük yüreğime
Çelimsiz bedenime
Bir yanlış mı? Hata mı yapmıştım?
Cezalandırmış mıydı bizi yaradan..!
Kendi yaramıza merhem kendimiz olduk
Biz sardık yaralarımızı
İçin için ağladık kimse görmesin diye
Zayıf tarafımızı kimse bilmesin diye
Mücadelesiyle örnek olmuştu bize
Cefakar annemiz
Hamurumuzdan mayamızdan olsa gerek
Çok şaşmadık doğru yoldan
Bazen parmakla gösterildik
Bazen övgüler geldi arkamızdan
Sevdim pes etmedim. Neydi sevgi?
Samimiyet sadakat paylaşmaktı
Sevinci hüznü
Hep dik durdum içim kan ağlarken bile
Kimseye minnet etmedim
Hep şükrettim o anki halime
Önemli olan huzuruydu ailemin
Kapatınca kapımı
Dört duvar arasında yalnız biz
Doğruyu güzellikleri değişmedim maddiyata
Yanlış ne olursa olsun
Yapan göz bebeğim de olsun
Karşısında durdum
Üzüldüm yıkıldım vazgeçmedim
Hiç bir zaman doğrular yanlışlar
Değişmedi hayatımda
Zamanla değerleri değişenlerle
Ayırdım yollarımı
Değişmedi, zaman aşımına uğramadı benim değerlerim
Vazgeçmedim aynı istikamette yürüyorum
İçimde kopsa da fırtınalar
Bazen dalgalı bazen durgun
Yaşayacağım son nefese kadar
Değişmeyecek, dünyayı da verseniz
Ne doğrular ne yanlışlar

Emine Akgül

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir